Πρώτη μας φορά…αποκριά! Χαχα! Για την ακρίβεια, πρώτη δεν είναι σίγουρα, αφού η μικρή μου κορούλα έχει ντυθεί άλλες δυο χρονιές καρναβαλάκι και τα μπομπιράκια μου όλο και κάτι κάνανε και πέρυσι, αλλά είναι σίγουρα η πρώτη φορά, που το ευχαριστήθηκαν τόσο και αυτά και εγώ!

Να πω την αλήθεια μου, ότι θα το ευχαριστηθούν τόσο ούτε που το περίμενα! Ήταν που θυμόμουν λίγο τις περασμένες χρονιές και τη Σίλια, που ντύθηκε πέρυσι και χάρηκε αλλά αυτό μία μέρα μόνο και αυτό ήταν, ήταν λίγο και οι μικροί, που ίσα ίσα έβαλαν τη στολή μια φορά και την έβγαλαν αμέσως, δεν περίμενα και «σπουδαία πράγματα» φέτος!

Έτσι, πήγα λίγο με μισή καρδιά να τους αγοράσω τις φετινές τους στολές, γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα, ότι παίζει και να μείνουν στις κρεμάστρες τους αφόρετες! Είχαμε, όμως, τον αποκριάτικο χορό μας στο σχολείο και χορός χωρίς στολές δε γίνεται, οπότε έπρεπε να τις πάρω οπωσδήποτε! Και πάλι καλά, που το έκανα, γιατί πραγματικά φέτος ήταν η πρώτη φορά, που οι στολές μας «έβγαλαν τα λεφτά τους»!

Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός, ότι τις ψώνισαν μόνοι τους! Φέτος αποφάσισα να τους πάρω μαζί μου και έτσι πήγαμε οικογενειακώς σε γνωστό πολυκατάστημα, αντί να τις πάρω εγώ και να τους τις πάω σπίτι! Και φαίνεται, ότι απόλαυσαν πολύ αυτή τη διαδικασία της «αγοράς» και τις βόλτες μέσα στο καρότσι στο μαγαζί! Διάλεξαν μόνοι τους τι θέλουν ανάμεσα σε όλες τις στολές και πήγαν καταχαρούμενοι σπίτι, κρατώντας ο καθένας τη σακούλα του στο χέρι!

Η Σίλια διάλεξε να ντυθεί Ωραία Κοιμωμένη, παρότι δεν είχαμε προλάβει να διαβάσουμε το συγκεκριμένο παραμύθι και δεν το ήξερε και παρότι αρχικά είχαμε ξεκινήσει για «Έλσα» από το γνωστό «Frozen»! Τελικά, όμως, η Έλσα δεν είχε νούμερο και της άρεσε πολύ η στολή της Ωραίας Κοιμωμένης και χαρήκαμε ακόμη περισσότερο, γιατί της πήγαινε τέλεια και έμοιαζε σαν πραγματική πριγκίπισσα! Τι θα έλεγε, άλλωστε, η χαζομαμά; Χαχα!

Όσο για τα μπομπιράκια μου; Ο Γιώργος διάλεξε να ντυθεί Μίκυ Μάους και μπορεί να αρνείται πεισματικά να φορέσει το παντελόνι του Μίκυ, συμβιβάστηκε όμως με το να του φορέσω μια κόκκινη φόρμα από κάτω και είναι ένας σκέτος γλύκας!

Ο Αντωνάκος μου, από την άλλη, διάλεξε τη στολή του Τίγρη, από τον Γουίνι το Αρκουδάκι! Η αλήθεια είναι, ότι στην κρεμάστρα η συγκεκριμένη στολή δε μου «γέμιζε καθόλου το μάτι», αλλά όταν τη φόρεσε ήταν πραγματικά εξαιρετικός και μάλιστα κέρδισε όλες τις εντυπώσεις! Καλά, το πιο αστείο βέβαια, είναι ότι τη φοράει και λέει «μαμά θα ντυθώ τίγρης, για να τρομάξω τον κόσμο και τις δασκάλες μου» και βλέπεις μπροστά σου το πιο γλυκό τιγράκι, που όχι μόνο δεν σε τρομάζει, αλλά θέλεις να αρχίσεις να το ζουπάς! Χαχα!

Λοιπόν, από τη μέρα που πήραμε τις στολές μας (την περασμένη Παρασκευή) έχουμε τρελαθεί να τις φοράμε! Του Αντώνη με το ζόρι τη βγάζω κάθε βράδυ, γιατί μου ζητάει να κοιμηθεί με αυτή!

Τι για καφέ πήγαμε με αυτές, τι βόλτες, τι στις γιαγιάδες και σήμερα είχαμε και το αποκριάτικο πάρτυ μας στο σχολείο, όπου ντύθηκαν και οι δασκάλες μας και είχε και κλόουν και face painting και από όλα και χορέψαμε και τραγουδήσαμε και πραγματικά τις καταευχαριστηθήκαμε! Καλά, εγώ η χαζομαμά πρέπει να έχω βγάλει γύρω στις 1000 φωτογραφίες ήδη! Και έχουμε ακόμη σχεδόν μια βδομάδα καρναβάλια!

Α! Και κάπου εδώ να σας πω, πως σήμερα η Σίλια μου δήλωσε, πως θα φοράει κάθε μέρα τη στολή της για μία εβδομάδα ακόμη! Χαχα!

Με άλλα λόγια; Όπως σας είπα και πιο πάνω, το καταευχαριστηθήκαμε και σχεδιάζουμε από τώρα τις εξορμήσεις μας το Σαββατοκύριακο και την Καθαρά Δευτέρα, φυσικά με τις στολές μας!

Εσείς; Τι ντύσατε τα παιδάκια σας φέτος; Τους άρεσαν τα καρναβάλια ή όχι;

Καλό τριήμερο σε όλους!!