Κάθομαι, που λέτε, εδώ και δυο μέρες και η σκέψη μου γυρίζει γύρω από ένα κενό! Όχι, δεν αναφέρομαι στο κενό αέρος και στη φυσική… Ούτε καν στο κενό του Μαζωνάκη!! Αναφέρομαι στο κενό της αλλαξιέρας μου! Ή μάλλον…στο κενό, που άφησε, όταν έφυγε και αυτή!
Όλα είναι θέμα χρόνου. Σωστής στιγμής. Timing βρε παιδί μου, όπως το λένε οι φίλοι μας οι Άγγλοι! Όλα. Από το πιο απλό και το πιο εύκολο μέχρι το πιο σημαντικό. Τίποτα δεν θα καταφέρεις, αν δεν περιμένεις την κατάλληλη στιγμή. Και αυτό το έχω εμπεδώσει σε πολλά περιστατικά στη ζωή μου, αλλά το κατάλαβα για ακόμη μια φορά φέτος το καλοκαίρι… καταφέρνοντας κάτι, που προσπαθώ εδώ και ένα χρόνο! Το κόψιμο της πάνας στα διδυμάκια μου! Και καταφέρνοντάς το τόσο εύκολα…που ακόμη δυσκολεύομαι να το πιστέψω!
Πόσες φορές, δεν έχουμε νιώσει, ότι δε μπορούμε να “επικοινωνήσουμε” με το παιδί μας; Πόσες φορές νιώθουμε, ότι μας χρειάζεται και δε μπορούμε να το βοηθήσουμε; Πόσες φορές νιώθουμε απόγνωση, ακόμη και ανικανότητα, να χειριστούμε τις καταστάσεις; Σκεφτήκατε ποτέ, ότι ίσως δε φταίτε εσείς, ούτε το παιδί, αλλά ο τρόπος, που το αντιμετωπίζετε; Η ψυχολόγος, Νίκη Λιώτη, μας βοηθάει να δούμε τι μπορεί να φταίει και να προσεγγίσουμε ουσιαστικά τα παιδιά μας…
Αυτήν την Κυριακή, 14/05, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης δίνει την ευκαιρία στους μικρούς σινεφίλ, να απολαύσουν εντελώς δωρέαν την ταινία “Σον το πρόβατο“!
Αν με παρακολουθείτε εδώ και κάμποσο καιρό, μάλλον θα έχετε “συναντήσει” και τα γράμματα στα παιδάκια μου…! Για όλους τους υπόλοιπους (για να μην με περάσετε και για τρελή) να σας βάλω λίγο στο κλίμα…