Πόσες φορές δεν ακούσαμε κάποιον δίπλα μας να λέει στο παιδί του “είσαι μεγάλος, τα μεγάλα παιδιά δεν κλαίνε” ή “τα αγόρια δεν κλαίνε“, ή “μη φωνάζεις και γελάς τόσο δυνατά, έχει κόσμο“; Πόσες φορές δεν το κάναμε και οι ίδιες, υποσυνείδητα ή και όχι; Ποιά, όμως, είναι η σωστή στάση, που πρέπει να κρατάμε στα ξεσπάσματα του παιδιού μας; Πόσο σημαντικό είναι να το αφήσουμε να εκφραστεί; Μας εξηγεί η ψυχολόγος, Νίκη Λιώτη.
Λίγες ημέρες πριν η ψυχολόγος Νίκη Λιώτη δημοσίευσε στο Run Mommy Run ένα κείμενο για το πώς να βοηθήσουμε ένα παιδάκι με επιθετική συμπεριφορά. Αυτό το κείμενο γέννησε νέες απορίες σε πολλές μανούλες από εσάς και λόγω των πολλών ερωτήσεων ζητήσαμε από τη ψυχολόγο κάποιες επιπλέον πληροφορίες για αυτήν την δύσκολη πραγματικότητα, που ταλαιπωρεί πολλούς γονείς. Ας δούμε τι μας είπε…
Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε αντιμετωπίσει επιθετική συμπεριφορά από κάποιο παιδάκι ή ακόμη…και από το δικό μας παιδί; Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκαμε “μα πώς γίνεται να αντιδράει έτσι;“, “μα που το είδε αυτό και το κάνει“; “μα εγώ δεν το μεγάλωσα έτσι, πώς προέκυψε αυτό“;
Η ψυχολόγος Νίκη Λιώτη μας βοηθάει να κατανοήσουμε τις αντιδράσεις των παιδιών και να τα βοηθήσουμε και εμείς με τη σειρά μας…
Σε κάποια έρευνα είχα διαβάσει, ότι οι περισσότερες γέννες γίνονται στατιστικά το φθινόπωρο. Δε ξέρω αν κάτι τέτοιο όντως ισχύει γενικά, αλλά στη δική μου περίπτωση είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα! Το τελευταίο διάστημα δεν έχω σταματήσει, να ακούω για μωράκια, που γεννιούνται στο φιλικό, αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον μου…
Τα περισσότερα, μάλιστα, από αυτά είναι ‘δεύτερα’ παιδιά, όπως λέγεται συνήθως, παρότι πρέπει να παραδεχτούμε, πως δεν ακούγεται και πολύ ωραίο αυτό, έτσι; Αλλά ας αφήσουμε για λίγο τα νεογέννητα και ας σταθούμε στο παιδί, που υπάρχει ήδη στο σπίτι και περιμένει το αδερφάκι του. Πώς αντιδράει και πώς υποδέχεται το νέο μέλος της οικογένειας; Και τι μπορείτε να κάνετε εσείς, για να διευκολύνετε κάπως τη ‘μετάβαση’ του παιδιού σας από μοναχοπαίδι σε αδερφάκι;