Κάθομαι, που λέτε, εδώ και δυο μέρες και η σκέψη μου γυρίζει γύρω από ένα κενό! Όχι, δεν αναφέρομαι στο κενό αέρος και στη φυσική… Ούτε καν στο κενό του Μαζωνάκη!! Αναφέρομαι στο κενό της αλλαξιέρας μου! Ή μάλλον…στο κενό, που άφησε, όταν έφυγε και αυτή!
Και ήρθε, λοιπόν, το Σαββατοκύριακο. Οι δύο αυτές μερούλες, που θέλετε και εσείς οι δόλιοι γονείς να βγείτε λίγο από το σπίτι με τα παιδάκια σας.
Και εντάξει, καλοί και οι παιδότοποι, θα πάτε και εκεί δεν το συζητώ. Αλλά, να. Θέλετε και εσείς να πάτε και κάπου αλλού. Κάπου διαφορετικά. Κάπου, που πηγαίνατε και πριν κάνετε παιδιά…