Μια εβδομάδα «εγκλεισμού» ολοκληρώνεται αισίως κι ένα είναι το ερώτημα που πλανάται στο μυαλό όλων των γονιών αυτές τις ημέρες…
Πώς να απασχολήσω τα παιδιά μέσα στο σπίτι!
Χωρίς να θέλω να το παίξω ειδικός-αν και η 7χρονη ενασχόλησή μου με μικρά ανθρωπάκια, μου δίνει μια κάποια εξειδίκευση, όσο να πείτε-θα σας πω ένα μικρό μυστικό…
Τα παιδιά θα βρουν τη λύση μόνα τους! Γιατί πολύ απλά έχουν ένα σπάνιο χάρισμα-που κάποτε είχαμε κι εμείς αλλά χάθηκε στην πορεία της ζωής μας-τη φαντασία!
Είναι τα μόνα πλάσματα πάνω στη γη, που πηδάνε από καναπέ σε καναπέ, γιατί «ανακαλύπτουν» ότι το χαλί του σαλονιού είναι στην πραγματικότητα…λάβα!
Μόνο αυτά μπορούν να ταξιδέψουν στο διάστημα με ένα σκουπόξυλο ή να φτιάξουν φρούριο με μαξιλάρια και κουβέρτες!
Ναι, θα χρειαστεί μέσα στη μέρα να τα απασχολήσετε κι εσείς. Αλλά οι επιλογές είναι τόσο πολλές και τόσο απλές, στην πραγματικότητα…
Δε χρειάζεται να κάνετε περίτεχνα πειράματα ή κατασκευές, αν νιώθετε ότι δεν το «έχετε» ή δεν έχετε τον χρόνο, ή εργάζεστε κατ’οικον αυτήν την περίοδο. Αν θέλετε, υπάρχουν άπειρα σχετικά άρθρα στο διαδίκτυο. Αν δε θέλετε ή δε μπορείτε it’s okay!
Παίξτε μαζί τους επιτραπέζια, ζωγραφίστε, κατασκευάστε LEGO, διαβάστε βιβλία, ή απλά…παίξτε μπάσκετ σε μία πόρτα και ποδόσφαιρο στο διάδρομο, όπως κάναμε εμείς το πρωί 🙂
Μαγειρέψτε παρέα, φτιάξτε γλυκά και κάντε τις δουλειές σας μαζί τους! Έτσι και οι δουλειές θα γίνουν και τα μικρά θα μάθουν να αναλαμβάνουν υποχρεώσεις και-το κυριότερο-θα εκπλαγείτε από το πόσο χαίρονται να νιώθουν ότι σας βοηθούν!
Κάντε απλά αγκαλιές στον καναπέ, παρέα με την αγαπημένη σας ταινία… Υπάρχει καλύτερο πράγμα από αυτό; Χθες ανέβηκε άρθρο με τις δικές μας αγαπημένες, που μπορείτε να δείτε εδώ!
Με απλά λόγια; Χαλαρώστε και απολαύστε τον ποιοτικό χρόνο, που σας δόθηκε μαζί τους, χωρίς να σκέφτεστε συνεχώς και να υπεραναλύετε!
Το μόνο που χρειάζονται τα παιδιά είναι τους γονείς τους και αυτό που απολαμβάνουν περισσότερο αυτήν την περίοδο είναι η συνεχόμενη παρουσία μας στο σπίτι!
Στο δικό μας σπίτι, έχουν επιτέλους χρόνο με τον μπαμπά τους, που τους λείπει αρκετά μέσα στη «φυσιολογική» καθημερινότητα και αυτό μου αρκεί-και μας αρκεί-για να νιώθουμε πληρότητα και ηρεμία…
Τόσο απλά, τόσο όμορφα 🙂
Μένουμε σπίτι! Μένουμε ασφαλείς!
