…Σαν τον καιρό στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη μας… Ένας χρόνος ακριβώς από την εμφάνιση του κορωνοϊού στη χώρα μας… Ένας χρόνος από τον μήνα εκείνο, που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μας…
Ένας χρόνος από τον Φλεβάρη του ‘20, που αποχαιρετήσαμε για πάντα (!) την «ανεμελιά» και που αρχίσαμε να «ζυγίζουμε», να «υπολογίζουμε» και να «(ξε)καθαρίζουμε» τα πάντα… Αντικείμενα, μα κυρίως συναισθήματα…
Οι φωτογραφίες είναι από την όμορφη βόλτα μας στο πιο αγαπημένο σημείο της πόλης μας… Την πανέμορφη παραλία μας… Ένα από τα ελάχιστα μέρη, όπου μπορούμε να συναντήσουμε-πλέον-τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να πάρουμε «ενέσεις» αγάπης, δύναμης και κουράγιου…
Ο καιρός παραμένει ίδιος και σήμερα… Όπως και η ευχή μας, κάθε μήνα, τον τελευταίο αυτό χρόνο της «μη» ανεμελιάς…
Να έρθει η ώρα να «ελευθερωθούμε»… Να αναπνεύσουμε ξανά βαθιά, χωρίς μάσκες και «προστατευτικά»…
Και να αγκαλιαστούμε… Χωρίς φόβο… Αλλά με χαρά…
Καλώς ήρθες Φλεβάρη… Κοιτά να μας φέρεις πίσω όσα μας πήρες πέρσι…
Κι ας κοιτάξουμε κι εμείς, με τη σειρά μας, να τον βοηθήσουμε όσο μπορούμε σε αυτό… Δείχνοντας λίγο ακόμη κουράγιο, υπομονή, μα πάνω από όλα υπευθυνότητα…
Για να γυρίσουμε στο χθες, όσο πιο γρήγορα γίνεται…
Καλό μήνα σε όλους…
