Hμέρα πεζοπορίας και εξερευνήσεων στην όμορφη γειτονιά μας και επιστρέφουμε γεμάτοι από όμορφες εικόνες και «άδειοι» από αντοχές και δυνάμεις…Τουλάχιστον η υποφαινόμενη! Τους υπόλοιπους 4 μην τους φοβάστε! Και κάπως έτσι συνειδητοποίησα μόλις σήμερα…
…ποια; εγώ που πάντα «έσκαγα» με τον αμείλικτο χρόνο, που τρέχει σαν άνεμος και τους κλέβει την παιδικότητα με τόση «μαεστρία»-πόσο ωραίο είναι τελικά, που μεγάλωσαν…
Πόσο όμορφη είναι αυτή η ηλικιακή περίοδος, λίγο μετά την λατρεμένη-αλλά και τόσο δύσκολη-νηπιακή ηλικία και αρκετά πριν την «τρομακτική»-και μόνο στη σκέψη-εφηβεία…
Πόσο πολύ απολαμβάνω πλέον τον χρόνο μαζί τους, αλλά και αυτοί μαζί μου… Τον χρόνο αυτό τον καθαρά ποιοτικό, στον ορισμό του…
Χωρίς πάνες, ταϊσματα, tantrum και καρότσια… Μόνο με βόλτες, γέλια, συζήτηση και πολλές πολλές ερωτήσεις…
Όχι από αυτές που σε «ζαλίζουν», αλλά από αυτές, που σε «γυρίζουν»… Πίσω στη δική σου παιδική ηλικία… Στα χρόνια της αθωότητας και της ομορφιάς…
Όταν ανακαλύπτεις τον κόσμο, διψάς για γνώση και την αναζητάς παντού… Αλλά κυρίως στα μάτια της δικής σου μαμάς…
Είναι ωραία η ζωή παιδιά… Και είναι ακόμη πιο ωραία ΜΕ παιδιά!
Ας τη ζήσουμε κι ας τη νιώσουμε, όπως της αξίζει… Κι ας μην αφήνουμε το «έξω» να μας κάνει να το ξεχνάμε…
-Ηθικό δίδαγμα της ημέρας; Μην επιχειρείς ποτέ όσα έκανες παιδί, με το δικό σου παιδί! Δεν είσαι 8 χρόνων πια και -όχι-παρότι η «στιγμή» σε παρασύρει και σε κάνει να το ξεχνάς, δε μπορείς να τρέχεις και να ανεβοκατεβαίνεις σκάλες με την ίδια ταχύτητα! Και το «μετά» είναι βέβαιο, πως θα στο υπενθυμίσει και μάλιστα με επίπονο τρόπο!
Στο ίδιο «mood Κεντέρη»και ο @dexter_the_thess_dog (ναι, έχει και instagram ο τύπος! Τέτοια ομορφιά θα την κρατούσαμε μόνο για μας; 🙂 )που εύκολα έβγαζε μαραθώνιο και μάλιστα χωρίς να ιδρώσει καν! Εγώ δεν έχω παιδιά και σκύλο! Τους fantastic four έχω! Χαχαχα!
