Διάβασμα πάνω στον πάγκο της κουζίνας;…Το κάναμε κι αυτό! Και τι δεν κάναμε, δηλαδή, όλο αυτό το διάστημα της τηλεκπαίδευσης…Που, τελικά, σήμερα ρίχνει αυλαία πίσω του…
Αυλαία για τις διακοπές του Πάσχα. Αλλά και αυλαία οριστική (;) αφού όλα δείχνουν, πως η επιστροφή στις τάξεις, θα μας βρει πίσω στα σχολεία και στις…επάλξεις!
Στους συμμαθητές μας, στις αγαπημένες μας δασκάλες και στις παλιές μας συνήθειες, που τόσο μας έχουν λείψει…
Αν σας πω, όμως, τώρα πως ένα κομμάτι μου νιώθει ότι θα του λείψει και όλο αυτό, τι θα πείτε;…
Αυτή η αδιαμφισβήτητη τρέλα της τηλεκπαίδευσης, που μας κούρασε όσο δεν πάει, αλλά και μας χάρισε πρωτόγνωρες εμπειρίες και αναμνήσεις με τα μικράκια μας…
Παράνοια, θα μου πεις; Σίγουρα ναι, θα σου πω εγώ!
Αλλά μήπως δεν είναι μια παράνοια και όλη η «υπόσταση» της μητρότητας; Και μάλιστα τέτοια, που όμοιά της δεν έχεις ξαναζήσει…
Με ξενύχτια, δοντάκια που αλλάζουν, πρώτα βήματα, «πεσίματα» και «σκουντούφληματα», «κρισάρες», από το πουθενά και τόσα άλλα καθημερινά και επαναλαμβανόμενα, που κρασάρουν τον οργανισμό και τις αντοχές σου ανελέητα και απροσδόκητα…
Που σε κάνουν να λες κρυφά από μέσα σου «Θεέ μου πότε θα τελειώσει όλο αυτό»;… Και που, όταν τελικά τελειώνει-όπως όλα σε τούτη τη ζωή-τις αναπολείς και τις νοσταλγείς…
Συνειδητοποιώντας, πως ακόμη κι αυτές είναι ένα ακόμη πολύτιμο κομμάτι της παιδικότητας, που φεύγει από τα χέρια μας κάποια στιγμή, απρόοπτα και ανεπιστρεπτί…
Χαρούμενο τελευταίο, διαδικτυακό μάθημα στους μαθητούληδες όλης της χώρας μας!
Να το χαρείτε και να το ευχαριστηθείτε!
Άλλωστε, κάθε εμπειρία κρύβει κάτι όμορφο μέσα της…
Αρκεί να της δώσουμε την ευκαιρία να μας το φανερώσει…
Και χαρούμενες διακοπές σε όλους εμάς!
Ας είναι αυτό το Πάσχα ό,τι χρειαζόμασταν για να ξεκουραστεί το σώμα μας και να γαληνέψει η ψυχή μας…
