….όπως έγραψε κάποτε ο αγαπημένος μας Ελύτης και αναπαράγουν τα social media κατά κόρον, εδώ και δυο μήνες τουλάχιστον… Ώρες ώρες εγώ αναρωτιέμαι, ωστόσο… Άραγε πόσο εύκολα θα τη φτιάχναμε την άνοιξη, αν δε ζούσαμε στην Ελλάδα;
Θα αντέχαμε το ίδιο αυτήν την πρωτόγνωρη περίοδο εγκλεισμού και αποκλεισμού από συγγενείς και φίλους, αν δεν είχαμε αυτή τη φύση και αυτόν τον ήλιο;…
Πόσο ευεργετικός, αλήθεια, είναι αυτός ο -τόσο δεδομένος κι όμως τόσο πολύτιμος- ήλιος μας, ιδίως όταν έρχεται μετά από μια ολόκληρη εβδομάδα βροχών;
Πόσο επουλωτική η ενασχόληση με τη φύση, ιδίως τώρα με τα χρώματα και τα αρώματα της άνοιξης και πόσο τυχεροί είμαστε, που μας χαρίζονται και τα δύο τόσο απλόχερα σε τούτον εδώ τον τόπο;
Μικρές ανάσες οξυγόνου για σήμερα, λοιπόν, για μας και εκμάθηση ποδηλάτου στη γειτονιά.
Βροχές τέλος και ηλιοφάνεια για αρκετές ημέρες από εδώ και μπρος…
Δεν είναι αυτός σημαντικός λόγος, για να χαμογελάμε; 🙂
