Είναι κάποια πράγματα και κάποιες στιγμές, που δε θα τις ξεχάσεις ποτέ! Μία από αυτές τις στιγμές για μένα, ήταν η στιγμή που έμαθα, ότι ήμουν έγκυος σε δίδυμα! Μία στιγμή τόσο έντονη, τόσο ξεχωριστή και τόσο ‘σοκαριστική’, που πλέον όποτε τη σκέφτομαι…γελάω με όλα αυτά, που είπα και που έκανα!
Οκτωβριος του 2013. Μπαίνω στο ιατρείο του γυναικολόγου μου για τον πρώτο υπέρηχο. Όλα τέλεια. Μια χαρά χαρούμενη και ευδιάθετη, καμία σχέση δηλαδή με την πρώτη μου εγκυμοσύνη, που ήμουν αγχωμένη και σοκαρισμένη (κάποια στιγμή θα σας διηγηθώ και εκείνη την ιστορία), ξαπλώνω στο εξεταστικό κρεβάτι και αρχίζω την κουβέντα μου με το γιατρό μου.
Πώς πέρασα το καλοκαίρι, πού πήγα διακοπές, πώς πέρασα στη Βαρκελώνη (κάπου εδώ να σας πω, πως τα διδυμάκια μου έχουν και λίγο ισπανικό «αίμα» μέσα τους, γιατί αν δεν υπήρχε εκείνο το ταξίδι στη Βαρκελώνη, δε θα τα είχα γνωρίσει ποτέ, χαχα!)
Να γυρίσω, όμως, στο θέμα μας. Πιάνουμε, λοιπόν, την ψιλή κουβέντα με τον αγαπημένο μου γιατρό, που είχα και καιρό να τον δω και τον είχα πεθυμήσει και εκεί πάνω στο «περί ανέμων και υδάτων», τσουπ ανάβει το μόνιτορ! Και τσουπ! Εμφανίζονται μπροστά μου δύο σάκοι!
Σοκ ο γιατρός, σοκ και ο σύζυγος (επίσης γιατρός), οπότε ως συνάδελφοι αντιλαμβάνονται κατευθείαν περί τίνος πρόκειται και ανταλλάσσουν από ένα βλέμμα έκπληξης στην αρχή και από ένα χαμόγελο στη συνέχεια!
Αυτά αυτοί, βέβαια, γιατί εγώ… αγρόν αγόραζα!! Όχι μόνο δεν πήρα χαμπάρι τίποτα, όχι μόνο δεν έπιασα τίποτα από τα υπονοούμενα, αλλά τόσο πολύ δεν μου περνούσε καν από το μυαλό η πιθανότητα διδύμων, που παρότι έβλεπα δύο σάκους, η πρώτη μου σκέψη ήταν, ότι ο γιατρός μου άλλαξε μόνιτορ και απλά βλέπω τα πάντα επί 2! Χαζοξανθιά κανονικά! Τζάμπα πάνε τα μεταπτυχιακά! Χαχα!
Κάπου εκεί, λοιπόν και ενώ συνεχίζω να χαζεύω το μόνιτορ ανέμελη και να κουβεντιάζω χαλαρή, ο γυναικολόγος μου το πήρε απόφαση, πως δε σκαμπάζω τίποτα και μου το «αμόλησε»! Περιμένεις δίδυμα!
Ε; Τι; Ορίστε;;; Εντάξει! Η λέξη σοκ, απλά δε μπορεί να περιγράψει καν, πώς ένιωσα! Κοιτούσα αποχαυνωμένη για περίπου ένα 20λεπτο την οθόνη, συνειδητοποιώντας πια, πως δεν είναι καινούριο μόνιτορ, αλλά η καινούρια μου ζωή και επαναλάμβανα ασταμάτητα την πρόταση στο γιατρό μου «πλάκα μου κάνετε, πλάκα μου κάνετε»!
Πρέπει να τον έπρηξα κανονικά τον άνθρωπο, αφού στο τέλος γύρισε με έπιασε, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε «όχι, δεν σου κάνω πλάκα! Είσαι έγκυος σε δίδυμα»!
Η συνέχεια; Ο ίδιος ο γιατρός, μες στην τρελή χαρά, να πανηγυρίζει και να μου λέει «ξέρεις πόσο τυχερή είσαι; Ξέρεις ότι είσαι παράδειγμα γονιμότητας;», (κάπου εδώ να πω, ότι δεν είχα καμία κληρονομικότητα, απλά έτυχε!), ο άντρας μου να χαμογελάει αμήχανος, αλλά χαρούμενος και εγώ σαν όρθιο ζόμπι, να συνεχίζω να κοιτάω το κενό και να μη βγάζω κιχ! Τόση ώρα λογοδιάρροια πριν, είχε έρθει η ώρα μου να μου κοπεί η μιλιά για τα καλά!
Ακολούθησε η κλασσική εξονυχιστική εξέταση, μέχρι να βεβαιωθούμε, πως όλα βαίνουν καλώς, εγώ αμίλητη, η γλώσσα του γιατρού ροδάνι (τι να προσέξεις, τι να κάνεις τι όχι κλπ κλπ) και φτάνει ή ώρα να φύγουμε. Κατεβαίνω, λοιπόν, στο κέντρο της αγαπημένης μου Θεσσαλονίκης (εκεί βρίσκεται το ιατρείο) και μόλις ανοίγω την εξώπορτα ψάχνω το πρώτο ελέυθερο παγκάκι και σωριάζομαι!
Αφού κατάφερα κάποια στιγμή να σηκωθώ, επέστρεψα σπίτι, είπα τα νέα στη μαμά μου(πάρτην κάτω και αυτή!), που κρατούσε την 10 μηνών τότε κόρη μου, πήραμε τα απαραίτητα τηλέφωνα σε πεθερά και συγγενείς, κοίμισα το παιδί και στο τέλος καταλήξαμε με τον άντρα μου να κουβαντιάζουμε στο μπαλκόνι μέχρι τις 3 τα ξημερώματα για το τι θα κάνουμε και πώς θα προσαρμόσουμε τη ζωή μας, αλλά κυρίως το παιδί μας στην νέα πραγματικότητα!
Όσο, όμως, σοκαριστική εμπειρία ήταν η αποκάλυψη αυτού του “νέου” για μένα, τώρα που το σκέφτομαι ήρεμη, στο σπιτάκι μου, με τα αγοράκια μου στην αγκαλιά, αναπολώ τόσο εκείνη τη μέρα… Όχι τόσο την ίδια την εγκυμοσύνη μου, γιατί λίγο καιρό μετά αντιμετώπισα αρκετά προβλήματα, που υπόσχομαι να σας διηγηθώ σε άλλο ποστ, αλλά εκείνο το συναίσθημα, εκείνη ακριβώς την ημέρα και φυσικά την αναγγελία εκείνων των νέων, που έφεραν στην αγκαλιά μου, έστω και μετά από πολλές δυσκολίες, τα μικρά μου διαμαντάκια!!
Η φωτογραφία πάνω είναι ένα λατρεμένο “ποτ-πουρί” από τους υπερήχους μου στα διδυμάκια μου!
Εσείς διδυμομανούλες πως μάθατε, πώς ήσασταν έγκυες σε διδυμάκια;
Το καταλάβατε κατευθείαν ή δεν πήρατε χαμπάρι, όπως εγώ; 🙂
Εγω παντως φιλη αν και πολυ δυσκολο οντως… λογω κληρονομικοτητας και λογω οτι δεν θα ηθελα να ξαναμπω σε αυτη τη διαδικασια(εγκυμοσυνης) ηθελα παρα πολυ δίδυμα και στεναχωρεθηκα καπως Όταν μου πε ενα (εννοείται το ποντικο μου δεν τον αλλαζω!)..πάντως φανταζομαι το ύφος σου και λιωσει στο γελιο.. αν σκεφτω το δικο μου που δεν πίστευα οτι ήμουν εγκυος..το εμαθα στον 3ο και εχοντας 3 τεστ εμποριου αρνητικά!!! Σοκ…σοκ…σοκ…αλλα ευτυχως ολα καλα και τα μπομπιρινια στην αγκαλια μας!
Χαχα είμαι σιγουρη, πως όλες έχουμε μια αστεία ιστορία να διηγηθούμε από τις εγκυμοσύνες μας. 🙂
Και λιγα έκανες κορίτσι μου. Μεγαλο σοκ, μεγάλη ευτυχία όμως τα δίδυμα. Να τα χαίρεσαι και τα τρια και να τα καμαρωνεις.
Οπως ακριβώς τα λες! Όλα πολύ μεγάλα! 🙂 Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
Μετα απο 4 χρονια και 2 εξωσωματικές ευχόμουν εστω ενα παιδάκι. Κανω πρωτη χοριακη θετική μες την τρελή χαρα και οι δυο μας την επόμενη θα φεύγαμε διακοπες. Εκει δεύτερη χοριακη ολα πανε καλα. Γυρναμε και παμε για υπέρηχο μεχρι να μπει ο άντρας μου μέσα μου ειχε ξεφουρνίσει ο γιατρός οτι ειναι 2. Περνάω πρώτο σοκ μα πως, τι, που θα χωρέσουν (καθώς μικροκαμωμένη ) να του λεω. Μεχρι να το συνειδητοποιήσω πέρασαν 3 μηνες…
Τι ομορφη ιστορία!! Όντως το σοκ είναι τεράστιο! Κι εγώ το σκεφτόμουνα αυτό, πού θα χωρέσουνε! Χαχα! Να τα χαίρεσαι!
Οι ιστορίες εγκυμοσύνης μου προκαλούν ενα συναισθημα χαρας και ανατριχίλας με την καλή εννοια φυσικά. Πόσο μου αρέσει να διαβάζω τέτοια. Με συγκινουν πάρα πολύ. Να τα χαίρεστε τα παιδακια σας Άννυ μου!!!!
Αυτό ακριβώς, όμως, νιώθω και εγώ με τις εγκυμοσύνες! Χαρά και ανατριχίλα μαζί! Σε καταλαβαίνω απόλυτα! 🙂 Ευχαριστούμε πολύ!!!
Γερα να ειναι ολα τα παιδακια ολου του κοσμου κ εμεις επισης να τα καμαρώνουμε! !!!!!
Διαβαζοντας το ποστ σου μου ηρθε ενα γλυκο χαμογελο στα χειλη…….
Μετα απο διακοπες στην υπεροχη βαρκελωνη μήνα αυγουστο. …. κανω τεστ το σεπτεμβριο κ ειναι θετικο ….. κανω κ χοριακη ..εγγυος κ επισημα !!!!!! Η απαντηση του γυναικολόγου μου ” ειναι διδυμα ” κ η δικη μου ” εισαι χαζος !!!”
Επαναληπτικη χοριακη σε δυο μερες τα ποσοστα στα υψη …… γελιο απο το τηλ ο γιατρος …. ” σου το είπα δεν μ ακους …..” μια γλυκια κ λιγο δυσκολη εγκυμοσύνη. … μια απροοπτη κ προωρη γεννα…. κ τωρα τα ζουζουνια μου σχεδον 6 χρονων
Καλο μεσημερι !!!!!!!
Αληθεια μου λες; Δε ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω… Βαρκελώνη και εσύ;; Μα τι τρέχει με αυτό το μέρος; Κορίτσια ακούτε! Τρέξτε! Χαχα Εγώ πήγα Σεπτέμβριο Στη Βαρκελώνη και Οκτώβριο έκανα τεστ! Δυσκολίες στην εγκυμοσύνη άπειρες και γέννα όχι απρόοπτη, αλλά προώρη επίσης! Το λες και βίοι παράλληλοι! 🙂 Να τα χαιρόμαστε!!
Γρηγορα ολοι στη Βαρκελώνη. ….. εκτος απο μας !!!!!! Χα χα χα !!!!!
Να τα χαιρομαστε τα ζουζουνακια μας . Να ειναι γερα , καλοτυχα κ καθε τους ονειρο να γινει πραγματικοτητα.
Αν τα ζουσα απο την αρχη τιποτα δεν θα αλλαζα …..